Εκτύπωση

Στις ημέρες μας εμφανίσθηκαν διάφοροι «προοδευτικοί», οι οποίοι ζητούν να καταργηθεί η ταφή των νεκρών και να θεσπισθεί η καύση, όπως κάνουν διάφορα πολιτισμένα κράτη! Μάλιστα μερικοί δήμαρχοι έσπευσα να κατασκευάσουν κρεματόρια για την καύση των νεκρών.

Τα επιχειρήματα που προβάλλουν αυτοί που επιθυμούν την καύση των νεκρών είναι τα εξής:

1.  Υπάρχουν λένε έλλειψη χώρου στις μεγάλες πόλεις! Και γιατί δεν δημιουργούνται νέα κοιμητήρια; Πως δημιουργούνται χώροι για parking ή χώροι αναψυχής; Η αγάπη και ο σεβασμός προς τους νεκρούς μας βρίσκουν κατάλληλους χώρους.

2.  Οι υποστηρικτές της καύσεως προβάλλουν λόγους υγιεινής. Ότι τάχα το νεκρό σώμα είναι φορέας μικροβίων και τοξικών δηλητηρίων.

Όταν εμείς οι άνθρωποι καταστρέψαμε την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον είναι υποκρισία να λέμε, ότι κινδυνεύουμε από τα μικρόβια των νεκρών, που ούτε φαίνονται, ούτε απειλούν, ούτε φυσικά υπάρχουν στα κοιμητήρια. Τη μόλυνση τη δημιουργούν οι ζωντανοί και όχι οι νεκροί. Επικίνδυνος θα είναι ο μολυσμένος αέρας από την καύση.

Η Εκκλησία δεν μπορεί να δεχθεί για τα μέλη της ή να υιοθετήσει την αποτέφρωση των σωμάτων, επειδή σέβεται το ανθρώπινο σώμα, που το θεωρεί ναό του Αγίου Πνεύματος. Επί πλέον είναι αρνητική για την καύση για τους εξής λόγους:

1.  Το υλικό σώμα του ανθρώπου, πρέπει να επιστρέψει στη γη απ’ όπου και ελήφθη, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού: «γη ει και εκ γην απελεύση» (Γεν. 3, 19).

2.  Στην Παλαιά Διαθήκη ο μη ενταφιασμός θεωρείτο ως τιμωρία και εκδίκηση. Το βλέπουμε αυτό και στους αρχαίους Έλληνες.

3.  Η εξόδια ακολουθία συνδέεται στενά με όραση ανθρώπινου σώματος και όχι τέφρας. Όλα τα τροπάρια κάνουν λόγο για κεκοιμημένο και όχι αποτεφρωμένο, για σώμα που βρίσκεται μπροστά μας, για τελευταίο ασπασμό κ.λπ. Πως λοιπόν η Εκκλησία θα κάνει κηδεία χωρίς σώμα;

4.  Με την καύση οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες δεν θα μπορούν να ανακαλύπτουν διαπραχθέντα εγκλήματα.

5.  Η καύση των νεκρών δεν συμφωνεί με την ιερή μας παράδοση. Ο Κύριός μας ετάφη σε καινό μνημείο. Η ταφή σημαίνει πίστη στην ανάσταση των σωμάτων.

6.  Η καύση των νεκρών θα στερούσε από τους Χριστιανούς τη θαυματουργική ενέργεια των αγίων λειψάνων. Πόσα λείψανα αγίων έχουν διατηρηθεί με την ταφή. Η καθιέρωση των ιερών ναών γίνεται με την τοποθέτηση στην Αγία Τράπεζα ιερών λειψάνων αγίων. Την ύπαρξη αυτών εγγυάται μόνο η ταφή των σωμάτων και όχι η καύση αυτών. Η στάχτη δεν είναι άγιο λείψανο.

7.  Κάτω από την επιθυμία καύσεως κρύπτεται η περιφρόνηση προς το σώμα, η απιστία στην ανάσταση των νεκρών, η μετεμψύχωση, η κερδοσκοπία και ίσως να κρύπτεται και η άρνηση της υπάρξεως της ψυχής μετά τον θάνατο.      

Βέβαια δικαίωμα του καθενός είναι, αν θέλει να καεί το σώμα του. Το δικαίωμα όμως και το θέλημα του ενός προσκρούει στην ανάγκη για σεβασμό του συνόλου. Αν η ταφή αποτελεί αξία, τότε η καύση δεν μπορεί να είναι ατομικό δικαίωμα.

Ο σύγχρονος κόσμος θέλει να κάψει τους νεκρούς γιατί του λείπει το αιώνιο, το θεϊκό. Αρνείται να σκεφθεί τη ζωή που υπάρχει χωρίς όμως να φαίνεται. Ούτε στα σπλάγχνα ως έμβρυο τη δέχεται, ούτε στον τάφο ως λείψανο, ούτε στη σκέψη ως αιώνιο πρόσωπο. Καίμε ό,τι έχει αξία, ομορφιά και ζωή. Καίμε τα δάση, και με τις περιουσίες μας, καίμε τις αιώνιες αξίες μας, καίμε τις παραδόσεις μας, τώρα θέλουμε να καίμε και τα σώματά μας!

Γι’ αυτό η Εκκλησία μας επιμένει να θάπτονται οι κεκοιμημένοι. Εξ’ άλλου κηδεία σημαίνει φροντίδα για τον νεκρό που είναι η ταφή και όχι η καύση.

π. Γεώργ. Καλπούζος

[Απ’ το περιοδικό «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»]