Ο άνθρωπος δεν είναι πηγή της αγάπης. Πηγή αγάπης είναι μόνον ο Θεός που η αγάπη Του είναι ανεξάντλητη. Η αγάπη είναι ένα από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και μία από τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.

Όταν αυτή η αγάπη προσπέσει στην ανθρώπινη καρδιά επειδή η καρδιά εκ κατασκευής είναι καθρέπτης, αντακλάται και έτσι ο άνθρωπος αρχίζει να αγαπά και αυτός τον Θεό.

Αν το κάτοπτρο της καρδιάς μου είναι βρώμικο από την αμαρτία και τα διάφορα πάθη, τότε δεν μπορεί να ανακλάσει την άκτιστη ενέργεια του Θεού, την αγάπη, κι έτσι ο άνθρωπος δεν μπορεί να αγαπά τον Θεό. Αυτό έκαναν οι άγιοι. Καθάριζαν την καρδιά τους και το υποσυνείδητό τους για να αγαπούν τον Θεό και τους ανθρώπους.

Η κάθαρση της καρδιάς πρέπει να είναι γνώρισμα κάθε ανθρώπου. Από τη στιγμή που καθαρίζω την καρδιά μου από τους λεκέδες των παθών από τότε αρχίζω να αγαπώ. «Εκ καθαράς καρδίας αλλήλους αγαπήσατε εκτενώς».

Το κριτήριο της αληθινής αγάπης είναι η καθαρή καρδιά. Γι΄ αυτό μας λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος. "Γνήσια αγάπη είναι όταν η καρδιά πυρπολείται από αγάπη για όλη την κτίση: Για τους ανθρώπους, για τα πουλιά, για τα ζώα"

π. Γ. Καλπούζος

[Απ’ το περιοδικό «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»]