01
Ekdoseis2
Periodika2
Neeskiklofories

Epanekdoseis

Prosfores

diahoristiko

 

Πολλοί λένε πως όλες οι θρησκείες είναι ίδιες και πως όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον ίδιο Θεό!

Είναι δε αλήθεια πως οι θέσεις επαναλαμβάνονται αβασάνιστα στην εποχή μας, εποχή της παγκοσμιοποίησης και του συγκρητισμού (της ανάμειξης) των θρησκειών. Στην πραγματικότητα όμως ούτε όλες οι θρησκείες είναι ίδιες ούτε ο Θεός που λατρεύεται σε κάθε θρησκεία είναι ο ίδιος.

Βέβαια οι θέσεις αυτές στηρίζονται στο γεγονός ότι ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας, στην πραγματικότητα μόνο ένας Θεός υπάρχει και στο ότι όλες σχεδόν οι θρησκείες παρουσιάζουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά και παρόμοιες διδασκαλίες σε ορισμένα μεγάλα θέματα. Ωστόσο οι απόψεις αυτές θεωρούνται υπεραπλουστευμένες και δεν μπορεί να σταθούν από καθαρά θεολογική-χριστιανική σκοπιά.

Κατ’ αρχάς ο Xριστιανισμός δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση όπως συμβαίνει με τα άλλα θρησκεύματα, αλλά είναι αποκάλυψη του ίδιου του Θεού στους ανθρώπους. Στις άλλες θρησκείες έχουμε μια αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να βρει τον Θεό. Στο Χριστιανισμό ο ίδιος ο Θεός αποκαλύπτεται προς τον άνθρωπο.

Γενικά στις άλλες θρησκείες έχουμε συνήθως πλάνες και μύθους και μερικά σπέρματα της Θείας αλήθειας. Στο Χριστιανισμό έχουμε όλη την αλήθεια. Επομένως ο Χριστιανισμός δεν είναι μια από τις πολλές θρησκείες αλλά η μόνη αληθινή θρησκεία. Θα λέγαμε ότι διαφέρει ο Χριστιανισμός από τα άλλα θρησκεύματα όπως ακριβώς διαφέρει ένα γνήσιο νόμισμα από ένα κάλπικο.

‘Οσον αφορά τον ισχυρισμό ότι όλες οι θρησκείες λατρεύουν τον ίδιο Θεό, έχουμε να πούμε ότι ο Θεός των Xριστιανών είναι τριαδικός (Πατήρ – Υιός - Άγιο Πνεύμα, μία φύση - τρεις ύψιστες προσωπικότητες). Αυτό διαφοροποιεί π.χ. το χριστιανικό μονοθεϊσμό από τον ισλαμικό μονοθεϊσμό. Επίσης ο Xριστιανισμός θεωρεί τον Χριστό ως Θεό ενώ ο ισλαμισμός θεωρεί τον Χριστό ως προφήτη και μάλιστα κατώτερο του Μωάμεθ. Άρα πώς αυτές οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο Θεό;

Έχουμε όμως διαφορές και στη διδασκαλία οι οποίες φανερώνουν την ανωτερότητα του Χριστιανισμού. Π.χ. Ο ιουδαϊσμός θεωρεί ότι ο Θεός είναι αποκλειστικά δικός του, ενώ ο Xριστιανισμός τονίζει την παγκοσμιότητα του Θεού. Για τον Ιουδαίο η αγάπη προς τον πλησίον προσφέρεται μόνο στον ομοεθνή, ενώ στο Χριστιανισμό δε γίνονται διακρίσεις.

Ο επιθετικός χαρακτήρας στη διάδοση του ισλαμισμού και ο θρησκευτικός φανατισμός που εμπνέει στους πιστούς του, έρχεται σε φανερή αντίθεση με το χριστιανικό πνεύμα της ανοχής και της ελευθερίας. Θεσμοθετημένος ως ιερό καθήκον είναι στο Ισλάμ, ο πόλεμος κατά των απίστων. «Πολεμήστε αυτούς μέχρις ότου δεν θα υπάρχει πλέον άλλη θρησκεία παρά μόνο η θρησκεία του μόνου Θεού»1 . Πόση διαφορά με το λόγο του Χριστού : «Εάν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει…»   (Λουκ. θ΄, 23).

Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση ανάμεσα στον ένα και μοναδικό Θεό της Χριστιανικής αποκάλυψης με τις αμέτρητες ειδωλολατρικές θεότητες της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας που οι σύγχρονοι αρχαιολάτρες προσπαθούν να ξαναφέρουν στο προσκήνιο. Στ’ αλήθεια, τι είδους ταύτιση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στο ιστορικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού και στους ψευδείς θεούς των ειδωλολατρών ; Τι σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στον Άγιο Θεό του Χριστιανισμού και στους αισχρούς θεούς και θεές του Ολύμπου, οι οποίοι ήταν γεμάτοι από ελαττώματα και ανθρώπινες αδυναμίες; Τι σχέση μπορεί να έχει ο αιωνίως υπάρχων Θεός της Αγίας Γραφής, με τους θεούς της ελληνικής μυθολογίας οι οποίοι κάποτε δεν υπήρχαν και κατόπιν γεννήθηκαν ; Απολύτως καμία.

                                                                                                                                          Ανδρέας Κεφαλληνιάδης

[Απ’ το περιοδικό μας «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»]

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

  1. Επισκ. Αναστασίου Γιαννουλάτου, Ισλάμ, στην Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 21 - ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, Εκδοτική Αθηνών, σελ. 210.

Δημιουργία ιστοτόπου ΑΔΑΜ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ