ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Την ερώτηση αυτή την κάνουν πολλοί επειδή οι 4 Ευαγγελιστές δεν περιγράφουν την ζωή του Χριστού από δώδεκα ετών που φαίνεται στο Ναό μέχρι τριάντα ετών που εξήλθε στο δημόσιο βίο.

Μάλιστα μερικοί λένε, ότι ο Χριστός τα χρόνια αυτά πήγε στην Ινδία, έζησε με τους φακίρηδες και έμαθε απ’ αυτούς την τέλεση των θαυμάτων Του και κυρίως την ανάστασή Του εκ νεκρών. Το λένε αυτό, γιατί οι φακίρηδες ενταφιάζονται και σε λίγο εξέρχονται από τον τάφο!

Στο Ευαγγέλιο του Λουκά διαβάζουμε, ότι ο Ιησούς δωδεκαετής πήγε στα Ιεροσόλυμα, και ήταν μέσα στο Ναό ανάμεσα στους δασκάλους του Ισραήλ με τους οποίους συζητούσε. Όλοι όσοι τον άκουγαν έμεναν κατάπληκτοι για τη νοημοσύνη και τις απαντήσεις Του. Αν δώδεκα χρονών είχε τέτοια σοφία δεν υπήρχε κανένας λόγος να μεταβεί στις Ινδίες για να μάθει γράμματα και τέχνη. Ακόμα μας λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς ότι επέστρεψε στη Ναζαρέτ από την Ιερουσαλήμ και «ην υποτασσόμενος αυτοίς». Δηλαδή υποτασσόταν στο νομιζομενο πατέρα Του Ιωσήφ και στη μητέρα Του Μαρία.

Ο Χριστός ως Θεάνθρωπος δεν είχε ανάγκη από τα ανθρώπινα φώτα. Έμενε στη Ναζαρέτ υπό την κηδεμονία της μητέρας Του και του προστάτη Ιωσήφ και όσο μεγάλωνε πρόκοπτε σε σοφία και χάρη κατά την ανθρώπινη φύση Του.

Εξήλθε στη δημόσια δράση σε ηλικία τριάντα ετών, γιατί έτσι έλεγε ο Εβραϊκός νόμος. Το ίδιο και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εξήλθε στη δημόσια δράση σε ηλικία τριάντα ετών.

Όσοι ισχυρίζονται ότι ο Χριστός πήγε στην Ινδία έχουν να μας παρουσιάσουν κάποιο Ινδικό σύγγραμμα σύγχρονο του Χριστού που να βεβαιώνει, ότι ο Χριστός πήγε στις Ινδίες; Ασφαλώς όχι. Αντίθετα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει, ότι οι Ιουδαίοι θαύμαζαν τον Χριστό και έλεγαν: «Πως ούτος οίδε γράμματα μη μεμαθηκώς;». Οι Ιουδαίοι ήσαν σύγχρονοι και εχθροί του Ιησού. Ως σύγχρονοι μπορούσαν να γνωρίζουν καλύτερα από μας, αν ο Χριστός πήγε στις Ινδίες να σπουδάσει.

Ως εχθροί Του είχαν συμφέρον να μάθουν αν τα θαύματά Του, προέρχονται από φακιρισμό και όχι από τον Θεό.

Επειδή αυτοί βεβαιώνουν πως ο Χριστός δεν έμαθε γράμματα, μας πείθουν, ως εχθροί και σύγχρονοι του Ιησού, ότι δεν πήγε να σπουδάσει στις Ινδίες.

Άλλη μαρτυρία έχουμε από τον Ευαγγελιστή Μάρκο (Κεφ. 6, 1): Ο Χριστός με τους μαθητές Του πήγε στην πατρίδα του τη Ναζαρέτ. Το Σάββατο δίδασκε στη συναγωγή. Πολλοί που τον άκουγαν απορούσαν και έλεγαν: «Από πού τα κατέχει αυτά; Πως απέκτησε αυτή τη σοφία; Πως κάνει τέτοια θαύματα; Αυτός δεν είναι ο ξυλουργός, ο γιος της Μαρίας;» και σκανδαλίζονταν μαζί Του.

Γιατί να εκπλήττονται οι συμπατριώτες Του αν είχε φύγει και είχε πάει στο εξωτερικό να σπουδάσει; Επειδή όμως πραγματικά δεν είχε φύγει από τη Ναζαρέτ, γι’ αυτό εκπλήττονται οι συμπατριώτες Του που ομιλεί θαυμάσια και επιτελεί θαύματα και ιάσεις.

Στην απορία τους αυτή ο Κύριος τους διευκολύνει και τους λέγει: «Η εμή διδαχή ουκ έστιν εμή, αλλά του πέμψαντός με» (Ιωάν. 7, 16). Απορείτε και σκανδαλίζεσθε πως ομιλώ, πως κηρύττω χωρίς να έχω πάει στο σχολείο και να έχω μάθει γράμματα;. Ε! μάθετε λοιπόν, ότι αυτά που λέγω και κηρύττω είναι ουράνια και όχι επίγεια.

Για όσους λένε, ότι ο Χριστός έμαθε την ανάσταση από τους φακίρηδες τους απαντάμε. Οι φακίρηδες εισέρχονται ζωντανοί στους τάφους για ώρες. Ο Χριστός εισήλθε στον τάφο νεκρός και εξήλθε ζωντανός και δοξασμένος.

Ας δεχθεί ένας φακίρης να φραγγελωθεί, να σταυρωθεί, να πεθάνει και να ενταφιασθεί και θα δούμε αν θα αναστηθεί!! Κανένας απ’ αυτούς δεν δέχεται να υποβληθεί σ’ αυτό το πείραμα. Άλλο πράγμα λοιπόν είναι η Ανάσταση του Κυρίου και άλλο πράγμα ο ζωντανός ενταφιασμός των φακίρηδων!!!

π. Γεώργ. Καλπούζος

[Απ' το περιοδικό "ΤΑ ΚΡΙΝΑ"]