Η μετενσάρκωση είναι η διδασκαλία του Βουδισμού, ότι η ψυχή του ανθρώπου μετά τον θάνατο διέρχεται από διάφορα στάδια τιμωρίας και εξαγνισμού. Οι ψυχές ενσαρκώνονται και πάλι σε διάφορα σώματα είτε ανθρώπων, είτε ζώων, είτε φυτών!!

         Οι μετενσαρκώσεις αυτές είναι αναγκαίες προκειμένου η ψυχή να τιμωρηθεί για τις αμαρτίες της. Κάνοντας αρκετές μετενσαρκώσεις στο τέλος επιτυγχάνεται η κάθαρσης της ψυχής και οδηγείται στη Νιρβάνα, τη μακαριότητα.

         Η Εκκλησία μας δεν δέχθηκε ποτέ τη μετενσάρκωση, γιατί είναι μια πλάνη και δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Οι Πατέρες της Εκκλησίας πολέμησαν την δοξασία αυτή και την καταδίκασαν ως αναπόδεικτη. Ουδεμία ένδειξη υπάρχει που να παρουσιάζει έστω και ελάχιστα πιθανή μια τέτοια διδασκαλία.

         Μετά τον θάνατο η ψυχή συνεχίζει να ζει χωρίς να μεταπηδά σε άλλα σώματα, αλλά περιμένει να πάρει πάλι το σώμα της κατά την ανάσταση των νεκρών.

         Αυτήν την πίστη στην ανάσταση των νεκρών κατέγραψε η Εκκλησία μας στο Σύμβολο της Πίστεως με τις λέξεις: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών».

                                                π. Γεώργ. Καλπούζος

                                                [Απ’ το περιοδικό μας «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»]