«Κάποιος Χριστιανός βρέθηκε κάποτε σε ένα κύκλο προτεσταντών, οι οποίοι κατηγορούσαν την Παναγία και έλεγαν, ότι δεν είναι Αγία.

Ο Ορθόδοξος αισθάνθηκε πολύ άσχημα, αλλά δεν ήταν τόσο πνευματικά καταρτισμένος, ώστε να τους απαντήσει καταλλήλως.

Προσευχήθηκε, λοιπόν, στον Θεό να τον βοηθήσει, έστω κάτι να πει, γιατί ο ίδιος δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει.

Τότε, σαν να άρχισε κάποιος να του μιλάει από μέσα του και ρώτησε τους προτεστάντες:

– Σε ποιό Όρος έγινε η μεταμόρφωση του Χριστού;

– Στο Όρος Θαβώρ απάντησαν εκείνοι.

– Και γιατί ονομάστηκε Άγιο, το Όρος αυτό, ξαναρώτησε ο Ορθόδοξος.

– Γιατί πάτησε εκεί ο Χριστός, απάντησαν εκείνοι.

– Και δεν είναι Αγία η Παναγία, που είχε εννιά μήνες τον Χριστό στην κοιλιά της;

Κόκκαλο οι προτεστάντες!

Αυτό είναι!..

Όταν δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να πούμε σε μια περίσταση, προσευχόμενοι στον Θεό με πίστη και ταπείνωση κάνοντας μια μικρή προσευχή από μέσα μας, ο Θεός θα βάλει λόγια στο στόμα σου και θα μιλήσεις καταλλήλως, ακόμα και για πράγματα που δεν γνωρίζεις. Ο Θεός θα σού βάλει λόγια στο στόμα σου και θα μιλήσεις καταλλήλως!»

+ Δημητριος Παναγόπουλος