Του Γέροντα Παϊσίου

«Αν υπάρχει αληθινή, αρχοντική αγάπη, αμέσως οι νέοι το πληροφορούνται και αφοπλίζονται.

Έρχονται στο καλύβι μου παιδιά, από χίλιες καρυδιές καρύδια, με διάφορα προβλήματα. Τους καλωσορίζω, τους κερνώ, τους μιλώ, και σε λίγο γινόμαστε φίλοι. Ανοίγουν την καρδιά τους και δέχονται και τη δική μου αγάπη.

Μερικά τα κακόμοιρα είναι τόσο στερημένα! Διψούν για αγάπη. Φαίνεται αμέσως που δεν ένοιωθαν αγάπη ούτε από μάνα, ούτε από πατέρα. Δεν χορταίνουν!

Έτσι αν τα πονέσεις, αν τα αγαπήσεις, ξεχνούν και τα προβλήματα, και τα ναρκωτικά ακόμη, φεύγουν και οι αρρώστιες, αφήνουν και τις αταξίες κι έρχονται ευλαβικοί προσκυνητές μετά στο Άγιον Όρος»