Ο αθλητής είναι ο πρωταγωνιστής των γεγονότων!

Ο θεατής απλώς παρακολουθεί παθητικά τα δρώμενα!

Ο αθλητής χαίρεται με τον αγώνα του, ευχαριστείται με τους κόπους του!

Ο θεατής «απολαμβάνει» την παρακολούθηση του αγώνα των άλλων!

Ο αθλητής βρίσκεται στο επίκεντρο όλων!

Ο θεατής στο περιθώριο όλων των δραστηριοτήτων!

Ο αθλητής είναι γνωστός και επώνυμος!

Ο θεατής άγνωστος, χαμένος κυριολεκτικά στο πλήθος!

Ο αθλητής είναι πάντοτε ο ένας, ο συγκεκριμένος, ο φτασμένος!

Ο θεατής είναι στοιχείο της μάζας που κάποτε λειτουργεί και με την ψυχολογία του όχλου εκείνης της στιγμής!

Χωρίς αθλητές δεν θα υπήρχε ούτε αυτή η προσπάθεια, η άμιλλα, ο αγώνας!

Χωρίς θεατές απλώς θα έλειπε η … οχλαγωγία!

Απ’ τον αθλητή παίρνει αξία ακόμη και ο τόπος, γι αυτό και λέγεται «στίβος»!

Για τον θεατή υπάρχουν μόνο οι … αναπαυτικές κερκίδες!

Για να γίνει κανείς αθλητής, πόσα δεν απαιτούνται!

Για να γίνει κανείς θεατής δεν χρειάζεται απολύτως τίποτε! Καμμία προϋπόθεση! Κανένα κριτήριο!

Γι αυτό και η θέση του αθλητή είναι για τους λίγους, για τους αγωνιστές!

Ενώ η θέση του θεατή είναι για όλους!

Λοιπόν, ναι στο στίβο! Ναι, στους αγώνες! Ναι, στους αθλητές!

                                                                                    Κ. Γ. Π.

                                                       (Απ' το περιοδικό "ΤΑ ΚΡΙΝΑ")