Λοιπόν, καλοί μου φίλοι, όταν ρωτήθηκαν οι μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου ενός σχολείου «γιατί αγαπάς τη ζωή;» έδωσαν τις εξής απαντήσεις:

• «Γιατί δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα απ’ το να ζεις»!
• «Γιατί κάθε στιγμή της είναι μοναδική … Ακόμη και μετά τη δυσκολία ακολουθεί κάτι όμορφο»!
• «Η ζωή είναι ωραία γιατί σε εκπλήσσει κάθε μέρα»!
• «Κάποιες στιγμές δεν αγαπώ τη ζωή… Αλλά μόνο για τη δυνατότητα που μου δίνει να την κάνω καλύτερη, αξίζει να τη λατρεύω»!!!

Στ’ αλήθεια γιατί αγαπάμε τη ζωή;

       *   *   *

Νομίζω πως οι απαντήσεις που θα έδινε ο καθένας μας στο ερώτημα αυτό, θα ήταν ανάλογες με τις αντιλήψεις, τα πιστεύω, τις επιθυμίες, τα βιώματα και τις προσδοκίες του.

Ο επιστήμονας θα σου έλεγε κάτι γύρω απ’ την έρευνα, ο αθλητής για τα ρεκόρ και τις νίκες, ο επιχειρηματίας για τις «μπίζνες» του, ο οικογενειάρχης για την προκοπή και των αποκατάσταση των παιδιών του, ο γλεντζές για τα «νυχτερινά ξεδώματα και τα ξενύχτια»… Όσοι αλυσοδέθηκαν με τις εξαρτήσεις θα σου έλεγαν πολλά γι’ αυτές κι όσοι βρίσκονται σε τέλμα πως ζωή γι’ αυτούς δεν υπάρχει!

Και με τις απαντήσεις του είδους αυτού, καταλήγει κανείς σε τούτη τη διαπίστωση: «Τα υπάρχοντα είναι για τη ζωή, δεν είναι η ζωή». Έτσι είναι! Τα υπάρχοντα, οι ασχολίες, τα χόμπι, οι επιθυμίες και τα όποια ενδιαφέροντά μας, ναι όλ’ αυτά, είναι για τη ζωή, δεν είναι η ζωή!

Επιπλέον οι απαντήσεις αυτές αποκαλύπτουν κι αυτό που έλεγε ο Πασκάλ: «Έξω απ’ τον Χριστό δεν ξέρουμε ούτε τι είναι η ζωή, ούτε τι είναι ο θάνατος…»! Ή και τούτη τη σοφή διαπίστωση: «Χωρίς Οικογένεια δεν ζεις, χωρίς Πατρίδα δεν ξέρεις που ζεις, χωρίς τον Θεό δεν ξέρεις γιατί ζεις»

*   *   *

Αλλ’ ας προχωρήσουμε περισσότερο…

Ο ι. Χρυσόστομος επισημαίνει τούτο: «O Θεός βέβαια σ’ έπλασε για να ζεις, για να ζεις γι’ Αυτόν». Ναι, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ήρθαμε στη ζωή, αυτός είναι και ο προορισμός μας, δηλαδή για να ζούμε γι’ Αυτόν.

Να γιατί έλεγε ο Τολστόϊ: «Το να αγαπάει κανείς τη ζωή, θα πει να αγαπάει τον Θεό». Άρα επειδή αγαπώ τον Θεό, και θέλω να είμαι αιώνια μαζί Του, και πλάστηκα για να ζω γι’ Αυτόν, ακριβώς γι’ αυτό αγαπώ τη ζωή.

Στ’ αλήθεια όποιος αγαπά τον Θεό…

Ζει και χαίρεται τα νιάτα του, γιατί τα κρατά μακριά απ’ τη νέκρα της αμαρτίας!

Ζει και προοδεύει, γιατί δίνει κάθε στιγμή νόημα και σκοπό στην ύπαρξή του!

Ζει και κερδίζει όλες τις μάχες, γιατί έμαθε να μοχθεί και ν’ αγωνίζεται!

Ζει και ποτέ του δεν κάμπτεται, γιατί ελπίζει σταθερά σ’ Αυτόν!

Ζει νηφάλια και γαλήνια γιατί καθημερινά προσεύχεται λέγοντας:«Κύριε, τίποτα δεν   γίνεται αν δεν το επιτρέψεις Εσύ»!

Ζει αγιότερα και άρα ανώτερα, εκεί στην προσπάθειά του να πλησιάσει τον μοναδικά Ωραίο!

Ζει ευλογημένα γιατί είναι πάντοτε πεπληρωμένος με τη χάρη Του!

Η συγγραφέας Έλεν Κέλερ, αν και κωφή και τυφλή, ζώντας κοντά στον Θεό, έλεγε: «Βρήκα τη ζωή τόσο όμορφη κι ελκυστική». Και κάποιος άλλος συγγραφέας, όταν επέστρεψε στον Θεό ομολόγησε: «Δεν τόλπιζα ναν’ η ζωή μέγα καλό και πρώτο»! Να και μια ακόμη μαρτυρία: «Ζωή χωρίς Πίστη, είναι του ζώου η ζωή»! Στα σίγουρα λοιπόν συμβαίνει αυτό που έλεγε ο Σίλλερ: «Για κάτι καλύτερο έχουμε γεννηθεί».

Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης τονίζει: «Ό,τι είναι χωρισμένο απ’ την αληθινή Ζωή, δεν είναι ζωή». Και πως «δεν ζει αληθινά όποιος δεν έχει την αληθινή Ζωή». Ο Μ. Αθανάσιος δοξάζοντας για όλα αυτά τον Θεό έλεγε: «Δια της δυνάμεώς Σου, Κύριε, μας έχεις δώσει μακροβιότητα και αιώνια ζωή».

Ρώτησε ο δημοσιογράφος μια παρέα παιδιών: «Τι είναι για σένα ο Θεός;». Δύο απ’ αυτά έδωσαν τις εξής υπέροχες απαντήσεις:

• «Ο Θεός είναι τα πάντα για μένα. Είναι Αυτός που μου δίνει τη ζωή…»
• «Είναι Αυτός που κρατάει στα χέρια Του τη ζωή μου και απ’ Αυτόν εξαρτώνται τα πάντα»

Επομένως και γι’ αυτό Τον αγαπώ…

*   *   *

Λέγει υπέροχα ο Μ. Βασίλειος: «Eπειδή ο Xριστός είναι η όντως ζωή, και η δική μας εν Xριστώ ζωή είναι η αληθινή ζωή». Συνεπώς αγαπώ τον Θεό, όχι μόνο για την ζωή που μου χαρίζει, αλλά και για την ποιότητα της ζωής την οποία μπορώ να εξασφαλίσω κοντά Του.

Και ποιο είναι το μυστικό αυτής της ποιοτικής ζωής; Πως μπορώ να ζω εν Χριστώ; Μα με την τήρηση τον εντολών Του. Εξ άλλου αυτό αποδεικνύει κι ότι Τον αγαπώ! Τονίζει και πάλι ο Μ. Βασίλειος: «Αν θέλεις να ζεις στις αγαθές ημέρες, αν αγαπάς τη ζωή, εφάρμοσε την εντολή της ζωής. Γιατί λέγει: «Αυτός που με αγαπά θα τηρήσει τις εντολές μου» (Iωάν. 14, 23).

Αλλ’ είναι υπέροχος και τούτος ο λόγος: «Όταν ο Χριστός κατέχει την πρώτη θέση στη ζωή μας, τότε όλα τ’ άλλα βρίσκουν τη σωστή τους θέση τους». Τότε επέρχεται η χάρη Του και τα τακτοποιεί όλα όπως πρέπει.

*   *   *

Όπως και να το κάνουμε φίλοι, ο Θεός είναι η ζωή μας. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι ζούμε και να μην είμαστε άρρηκτα συνδεδεμένοι μαζί Του. Αγαπάμε δε και χαιρόμαστε τη ζωή, επειδή αγαπάμε τον Θεό. Και τόσο πολύ Τον αγαπάμε, που θέλουμε αιώνια να ζούμε μαζί Του…

Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλος