Καλή είναι η νύχτα όταν εργαζόμαστε για κάτι…

Καλή είναι η νύχτα όταν ηρεμούμε και γαληνεύουμε…

Καλή είναι η νύχτα όταν ξεκουραζόμαστε απ’ τον κάματο της ημέρας.

Καλή είναι η νύχτα όταν προσευχόμαστε και την αφιερώνουμε όσο γίνεται (όπως όλα στη ζωή μας) στον Θεό και προς δόξα Του, που είναι βέβαια και το ανώτερο…

Καλή είναι η νύχτα που αρχίζει με την δοξολογία του Θεού για την ημέρα που μας έδωσε και για την αυτοκριτική στην οποία θα πρέπει να προβαίνουμε…

Καλή είναι η νύχτα όχι στέλνοντας μηνύματα με το κινητό, ως δείγμα τάχα ενδιαφέροντος για τους άλλους, αλλά προσευχόμενοι γι’ αυτούς…

Έτσι γινόμαστε ευλογημένοι ξενύχτηδες!!

                                                *   *   *

Κακή είναι η νύχτα, όταν την αφιερώνουμε στα πάθη μας…

Κακή είναι η νύχτα, όταν μέσα απ’ αυτή πορευόμαστε στο πνευματικό σκοτάδι…

Κακή είναι η νύχτα, όταν την χρησιμοποιούμε για τα αμαρτωλά «ξεδώματα», τις ηδονές και τις παρεκτροπές…

Για όλα θα δώσουμε κάποτε λόγο στον Θεό, και βέβαια για το πώς χρησιμοποιήσαμε την ελευθερία που μας έδωσε, θα δώσουμε δε λόγο και για το πώς χρησιμοποιήσαμε τον χρόνο της ζωής μας, επομένως και για τη νύχτα. Και τότε τι θα πούμε; Ότι τα αφιερώσαμε όλα στην αμαρτία;

                                                                     Κ. Γ. Π.

                                                          [Απ’ το περιοδικό μας «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»]