Του Αγίου Ιω. Χρυσοστόμου

«Ο φιλάνθρωπος Kύριος, επειδή δηλαδή περιβαλλόμαστε από σάρκα και αναγκαζόμαστε να πολεμούμε προς αόρατες δυνάμεις, μας κατασκεύασε και αόρατα όπλα, ώστε με τη δύναμη αυτών να νικούμε τη φύση των αντιπάλων. Έχοντας λοιπόν εμπιστοσύνη στη δύναμη των όπλων, ας πράττουμε ό,τι μπορούμε και θα μπορέσουμε ενισχυόμενοι απ’ την πνευματική αυτή πανοπλία να κατασυντρίψουμε την όψη του διαβόλου. Γιατί δεν μπορεί ούτε την αστραπή αυτών να υποφέρει, αλλά αν επιχειρήσει να σταθεί απέναντί μας αμέσως τυφλώνεται. Πράγματι όπου βρίσκεται η σωφροσύνη και η σεμνότητα και πλήθος άλλων αρετών εκεί απλώνεται εν αφθονία και η χάρις του Αγίου Πνεύματος».

*

«Nομίζω, ότι δεν είναι τόσο άξιο θαυμασμού το γεγονός, ότι τα τρία εκείνα παιδιά έγιναν ανώτεροι του πυρός στο μέσο εκείνης της καμίνου της Bαβυλώνας, χωρίς να πάθουν τίποτα τα σώματα τους, όσο άξιο θαυμασμού και παράδοξο είναι το ότι ο δίκαιος Ιωσήφ έπεσε στην κάμινο αυτή, η οποία είναι χειρότερη από εκείνη της Bαβυλώνας, εννοώ την ασέλγεια της Aιγυπτίας, κι έμεινε ανέπαφος, κι αφού κράτησε καθαρό το ένδυμα της σωφροσύνης έτσι διέφυγε. Kαι να μην θαυμάσεις, αγαπητέ. Γιατί, επειδή έκανε ό,τι εξαρτιόταν απ’ αυτόν, είχε μαζί του και την άνωθεν βοήθεια, η οποία έσβηνε εκείνη τη φλόγα και στο μέσον της καμίνου έστελνε τη δροσιά η οποία χαρίζεται απ’ το Άγιο Πνεύμα»

[Απ’ το έργο μας «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ»,]