01
Ekdoseis2
Periodika2
Neeskiklofories

Epanekdoseis

Prosfores

diahoristiko

       

Αυτή η φράση, καλοί μου φίλοι, βρίσκεται - ως γνωστό - σε πολλά χείλη εφήβων και πιο πολύ στις σκέψεις τους. Με το που θα μπουν στην εφηβεία, εκεί στα 15 τους, τότε που βλέπουν με άλλο μάτι το άλλο φύλλο, μια σκέψη τους διακατέχει. Το πως «θα τα φτιάξουν» μ’ ένα κορίτσι (αν είναι αγόρι) ή μ’ ένα αγόρι (αν είναι κορίτσι).

                                                   *   *   *

Προς την κατεύθυνση αυτή συνεργούν όλα. Κατ’ αρχήν η ίδια η ηλικία στην οποία βρίσκονται. Δηλαδή η τόσο εκρηκτική εφηβεία. Κι ύστερα εκείνα τα φοβερά «έτσι κάνουν όλοι», «εγώ γιατί να αποτελώ εξαίρεση;», «τι θα πουν για μένα τα άλλα παιδιά;» κ.λπ. Σκέψεις που δρουν καταλυτικά πάνω σ’ έναν έφηβο και μια έφηβη. Πέραν βέβαια απ’ την όλη πλύση εγκεφάλου που γίνεται απ’ όλα τα μέσα. Όπου κάτσεις κι όπου σταθείς, τούτο έχουν να σου πουν: «Εσύ γιατί αποτελείς εξαίρεση;». Κι έτσι ένας αγνός έφηβος, μια αγνή έφηβη, αισθάνεται ότι αν δεν «τα φτιάξει» με κάποια ή με κάποιον, κάτι δεν πάει καλά με αυτόν (αυτήν)…

Βλέπετε οι ίδιες οι παρορμήσεις του εαυτού τους, όλα αυτά που λέει και κάνει «ο κόσμος», αλλά και οι τόσοι πειρασμοί, ασκούν μεγάλη επίδραση πάνω τους. Πέραν βέβαια κι απ’ αυτό το «μεγάλωσες πια, δεν είσαι μωρό»! Οπότε και χωρίς αντίσταση, χωρίς τον παραμικρό αγώνα, αμέσως σπεύδουν «να τα φτιάξουν» με το άλλο φύλο. Θέλουν να έχουν το «κορίτσι» τους ευθύς εξ αρχής, θέλουν να έχουν το «αγόρι» τους χωρίς πολλές σκέψεις!

Αυτά βέβαια δεν συμβαίνουν σε όλα τα παιδιά. Είναι κι εκείνα που αντιστέκονται, που έχουν άλλες προτεραιότητες, που έχουν οράματα για το μέλλον τους. Είναι εκείνοι που τελικά θα είναι και οι νικητές και στο θέμα αυτό. Κι όσο κι αν φαίνεται ... τραβηγμένο, στα σίγουρα θα είναι και οι νικητές της ζωής! Μπορεί να είναι και η πλειοψηφία ξέρετε αυτά τα παιδιά…

                                                     *   *   *

Ωστόσο, αξίζει να προσεχθεί αυτό. Όπως για όλα πρέπει να έχουμε όραμα για τη ζωή, έτσι πρέπει να έχουμε όραμα και για τις σχέσεις μας με το άλλο φύλο. Όπως κάνουμε οράματα για τις σπουδές μας, το επάγγελμά μας, ακόμη δε και για τα χόμπι μας, το ίδιο - και περισσότερο θα λέγαμε - πρέπει να κάνουμε και για τις σχέσεις μας με το άλλο φύλο. Δηλαδή πρέπει να έχουμε όραμα και γι’ αυτές τις σχέσεις. Οπωσδήποτε!

Τι σημαίνει αυτό; Ας το δούμε μ’ ένα παράδειγμα…

Εκείνος που έχει το όραμα των σπουδών και θέλει να δει τον εαυτό του φοιτητή σε μια απ’ τις καλύτερες πανεπιστημιακές σχολές και πολύ περισσότερο φτασμένο επιστήμονα, δεν πηγαίνει στο σχολείο «για να μην γκρινιάζουν» οι δικοί του και στα φροντιστήρια «επειδή δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά», αλλά χαίρεται να μελετά, να αγωνίζεται, να μοχθεί. Και τούτο γιατί όλα αυτά τον φέρνουν πιο κοντά στους στόχους του, τον οδηγούν στην κατάκτηση των οραμάτων του.

Και τι παράξενο! Όσο βλέπει τα πράγματα έτσι, τόσο ο αγώνας του τον κάνει χαρούμενο, αλλά και τον ικανοποιούν πολύ και τα ίδια τα αποτελέσματα του αγώνα του. Ενώ ο άλλος… Όλα τα βαριέται, για όλα του φταίνε οι καθηγητές, το σύστημα, το κρύο, η ζέστη…

Κατά τον ίδιο τρόπο κι εκείνος που έχει όραμα για τις σχέσεις του με το άλλο φύλο, βλέπει τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά, ανώτερη και μεγάλη. Οπότε και…

-   Εφαρμόζει τον νόμο του Θεού στη ζωή του, που είναι ο εξής απλός: Αγνότητα και εγκράτεια μέχρι τον γάμο και συζυγική πίστη και αφοσίωση μέσα στον γάμο.

-  Στοχεύει στο να γνωρίσει τον πλέον κατάλληλο άνθρωπο με τον οποίο θα δημιουργήσει την οικογένειά του, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα.

-  Θέλει εκείνη που θα γνωρίσει, να είναι οπωσδήποτε η μελλοντική σύζυγός του, με την οποία θα αποκτήσει και θα αναθρέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα παιδιά που θα του δώσει ο Θεός. Και ποια μπορεί να του το εξασφαλίσει αυτό; Ασφαλώς μόνο εκείνο το κορίτσι που έχει τους ίδιους ακριβώς οραματισμούς. Όχι άλλη!

-  Συνεπώς δεν κάνει πειράματα, ούτε και δοκιμές, ώστε μέσα από τις «εμπειρίες» με διάφορα πρόσωπα τάχα, να καταλήξει στο κατάλληλο πρόσωπο! Δηλαδή δεν μπαίνει στη λογική του «πειραματίζομαι», ούτε βέβαια και του πειραματόζωου…

-  Για το όραμά του αυτό, καταφεύγει στον Θεό. Το κάνει έργο προσευχής. Ζει όπως θέλει ο Θεός. Κι Εκείνος, αυτόν που σκέφτεται και ενεργεί έτσι, δηλαδή κατά το θέλημά Του, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον ακούσει.

-  Οπότε «τα φτιάχνει» μαζί της πότε; Τότε βέβαια που οι συνθήκες πλέον είναι ώριμες και κατάλληλες για την σύναψη του γάμου.

Ναι, αυτό είναι το όραμα. Ένα όραμα πολύ σημαντικό, όπως όλα τα οράματα. Ένα όραμα που αξίζει και μάλιστα πολύ. Γιατί κάνει εύκολο τον αγώνα. Δίνει χαρά στον αγώνα. Και στο τέλος την ίδια την επιτυχία!

                                                   *   *   *

Άραγε ένας έφηβος που πηγαίνει ακόμη σχολείο, ή και που μόλις τελείωσε αυτό και σπεύδει «να τα φτιάξει», είναι δυνατό να έχει ένα τέτοιο όραμα; Οι στόχοι του είναι εντελώς βραχυπρόθεσμοι, είναι για να νομίζει ότι βρίσκεται στη μόδα, είναι για τα μάτια των άλλων, είναι ηδονιστικοί! Ακόμη και τότε που με εκείνη που «τα έφτιαξε» πλάθουν κάποια σχέδια για το μέλλον. Ναι!

Οπότε τίποτα τελικά δεν λειτουργεί για το μέλλον. Όλα τους είναι για το παρόν. Για το τώρα. Είναι για τη στιγμή. Για να «περνάμε καλά», υποτίθεται. Και λέμε υποτίθεται, γιατί η κατάσταση αυτή όλα τα δυσχεραίνει και τα αλλάζει προς το χειρότερο, όπως:

  • Τον νόμο του Θεού, που θέλει ακόμη και επιδεικτικά να τον αγνοεί!
  • Τον πνευματικό αγώνα, που πολύ γρήγορα τον εγκαταλείπει!
  • Το άνοιγμα της κερκόπορτας της ψυχής, για την είσοδο και την κυριαρχία (όλων) των παθών!
  • Την πρόωρη έναρξη των σεξουαλικών σχέσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
  • Το πέρασμα στις διασκεδάσεις και τα ξενύχτια!
  • Την εγκατάλειψη ή την επιβράδυνση (στην καλύτερη περίπτωση) των σπουδών!
  • Στον κορεσμό που αργά ή γρήγορα θα φέρει αυτή η κατάσταση στη σχέση και στο τέλος την ερωτική απογοήτευση!
  • Στη δημιουργία αργά ή γρήγορα μιας άλλης σχέσης, παρά τα όσα λέγονται μεταξύ τους για αιώνια πίστη και παντοτινή αγάπη!

Τι τραγωδία! Πόσο δράματα δεν κρύβει αυτό το «να τα φτιάξουμε», το τόσο πρόωρο, βιαστικό και χωρίς καμμιά ουσιαστική προϋπόθεση για να έχει προοπτική!

Αλλά θα πει κάποιος, πως αυτό το όραμα μοιάζει για μακρινό κι εμείς δεν μπορούμε να περιμένουμε…

Στο ερώτημα αυτό, και σε κάποια άλλα ακόμη, θα απαντήσουμε στο επόμενο…

                                             Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

[Απ’ το περιοδικό «ΤΑ ΚΡΙΝΑ»]


Δημιουργία ιστοτόπου ΑΔΑΜ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ