01
Ekdoseis2
Periodika2
Neeskiklofories

Epanekdoseis

Prosfores

diahoristiko

 

Που μας πηγαίνει η τεχνολογία;

Μου έκανε εντύπωση, καλοί μου φίλοι, αυτό που έγραψε ο Τρίσταν Χάρις, στέλεχος κραταιών εταιρειών τεχνολογίας (όπως της Google) και μάλιστα στο γνωστό περιοδικό τεχνολογίας Wired: «Η τεχνολογία μάς κατευθύνει προς τους δικούς της στόχους, όχι τους δικούς μας. Απολαμβάνουμε αυτό που μας πείθει να κάνουμε, γεγονός που μας κάνει να πιστεύουμε ότι ήταν επιλογή μας»!

Κράτησα το δημοσίευμα στην άκρη, σκεπτόμενος αυτό που έγραψε. Ναι, έχει δίκιο, έλεγα κάθε τόσο, η τεχνολογία πράγματι μας κατευθύνει κάπου και το κάνει τόσο τέλεια αυτό, ώστε να το απολαμβάνουμε κιόλας σαν να ήταν μια δική μας επιλογή! Όμως πως και προς τα πού μας πηγαίνει και γιατί; Ώσπου έπεσαν στα χέρια μου δύο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες που μου έδωσαν μια καλή απάντηση. Φυσικά δεν είναι οι μόνες. Θα αρκεστώ όμως σ’ αυτές, λόγω και του περιορισμένου χώρου. Δέστε τι αποκαλύπτουν …

  *   *   *

Λοιπόν, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ οι νέοι των χωρών που τον απαρτίζουν, απολαμβάνουν σήμερα καλύτερη ποιότητα ζωής, σε σχέση με τους νέους πριν από 15 χρόνια. Ζουν σε καλύτερες συνθήκες, τα πηγαίνουν καλύτερα με τους γονείς τους, πίνουν λιγότερο, σπουδάζουν περισσότερο κ.λπ., με εξαίρεση ένα! Και ποιο είναι αυτό, που τους κάνει μάλιστα και χειρότερους από τις προηγούμενες γενιές; Είναι το εξής τελείως αναπάντεχο: Το ποσοστό των νέων στην ηλικία των 15 ετών που έχουν φίλους, έχει πέσει δραματικά τα τελευταία χρόνια!

Και είναι αναπάντεχο αυτό, γιατί οι έφηβοι έχουν ανάγκη όσο τίποτε άλλο την παρέα και τους φίλους, γι’ αυτό και έλκονται απ’ αυτούς περισσότερο και από … μαγνήτη! [i]

Το φαινόμενο τούτο, κατά τους επιστήμονες, οφείλεται στον καταλυτικό ρόλο που έχουν διαδραματίσει οι νέες τεχνολογίες και μάλιστα τα λεγόμενα «έξυπνα κινητά» και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μάλιστα το iPhone που ως γνωστόν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2007 άλλαξε άρδην τα δεδομένα!

Οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι η τεχνολογία έχει αλλάξει τη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης των νέων, καθόσον έχει καταστήσει δυσκολότερη την κοινωνικοποίησή τους, με αποτέλεσμα να δείχνουν απρόθυμοι να κάνουν νέους φίλους ή και να δυσκολεύονται πολύ σε αυτό!

Μάλιστα Αμερικανοί ψυχολόγοι αναφέρουν ότι οι έφηβοι χρησιμοποιούν περισσότερο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να κάνουν φίλους ή επειδή νιώθουν περισσότερο ασφάλεια στο να επικοινωνούν μεταξύ τους διαδικτυακά. Το γεγονός αυτό τους καθιστά περισσότερο μοναχικούς. Μια κατάσταση που θυμίζει την Ιαπωνία όπου τα ποσοστά της μοναξιάς των νέων είναι τεράστια, με ό,τι σημαίνει αυτό για τη ζωή τους.

Συνεπώς που μας πηγαίνει εν προκειμένω η τεχνολογία; Μα στην κοινωνία της απομόνωσης και της μοναξιάς. Ιδιαίτερα δε τη νέα γενιά. Δεν είναι φοβερό;

  *   *   *

Η δεύτερη περίπτωση έχει να κάνει με την επιστημονική μελέτη του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Μπέιλορ που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Journal for the Scientific Study of Religion» με τίτλο «Πειραματιζόμενοι με το Διαδίκτυο και τη Θρησκεία στην Ψηφιακή εποχή», η οποία κατέγραψε τα εξής πρωτάκουστα: Ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στο χρόνο χρήσης του διαδικτύου και στην αντιμετώπιση της θρησκείας!

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι, όσο αυξάνονται οι ώρες ενός χρήστη στην οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού του, τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα να πιστέψει ότι η θρησκεία του δεν είναι αληθινή και να θελήσει να πειραματιστεί με άλλες θρησκείες και αιρέσεις ή και να γίνει ακόμη και μηδενιστής ή και άθεος!!!

Και αυτό – κατά τους ερευνητές του εν λόγω Πανεπιστημίου – γιατί κατ’ αρχήν ο χρόνος που βρίσκεται στο διαδίκτυο, τελικά του αφαιρεί χρόνο και από τη συμμετοχή στις θρησκευτικές του υποχρεώσεις, όπως τον εκκλησιασμό για παράδειγμα, την προσευχή, την μελέτη κ.λπ., πέραν του ότι αποσπά και την προσοχή του απ’ όλα αυτά. Επομένως αφορά περισσότερο αυτούς που είναι «κολλημένοι» στο διαδίκτυο!

Επιπλέον δε, μέσα από την γνωστή υπερπληροφόρηση που δέχεται κανείς απ’ το διαδίκτυο, τα πάντα βρίσκονται πλέον υπό αμφισβήτηση, με αποτέλεσμα πολλοί είτε να αλλάζουν θρήσκευμα, είτε να εμπλέκονται σε αιρέσεις, είτε και να απορρίπτουν εντελώς τον Θεό, ως απόρροια όσων διάβασαν και είδαν στο διαδίκτυο! Και ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο; Μα εκείνοι που γνωρίζουν ελάχιστα και στοιχειώδη πράγματα για την θρησκεία τους ή και για τον ίδιο τον Θεό!

Επομένως πόσο αλλάζει τα δεδομένα της ζωής ενός νέου που περνάει πολλές ώρες στο διαδίκτυο και είναι λίγο ως πολύ ακατήχητος στην Πίστη του! Να, λοιπόν, ένας άλλος δρόμος που έχει χαράξει για μας η τεχνολογία…

  *   *   *

Μάλιστα αυτό ευνοεί απολύτως τις αιρέσεις και την πανθρησκεία, είναι σε βάρος ημών των Ορθοδόξων που κατέχουμε την αλήθεια και δείχνει τον μέγα κίνδυνο των νέων που ουσιαστικά μένουν ακατήχητοι (όχι μόνο από το σχολείο τους, αλλά και από την οικογένειά τους). Και δεν δείχνει μόνο, πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη των κατηχητικών σχολείων, αλλά και της συμμετοχής τους στις θρησκευτικές δραστηριότητες.

Και να σκεφθεί κανείς ότι η όλη έρευνα βασίστηκε ουσιαστικά στις εξής ερωτήσεις που έθεσε: «Πόσο συχνά πηγαίνετε στην Εκκλησία;», «Πόσες ώρες βρίσκεστε στο διαδίκτυο;», «Πιστεύετε ότι όλες οι θρησκείες στον κόσμο είναι εξίσου αληθινές;»

Όπως τόνισε ο επικεφαλής της έρευνας Καθηγητής της Κοινωνιολογίας ΜακΚιούρι «το διαδίκτυο είναι το τέλειο έδαφος για την εκκόλαψη νέων ιδεών που υποσκάπτουν τις βεβαιότητες που έχει κάποιος»!

Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι, όσο μεγαλύτερη είναι η χρήση του διαδικτύου, τόσο ξεπερνιούνται θέματα ηλικίας, εκπαίδευσης, πολιτικών πεποιθήσεων κ.λπ. των ανθρώπων, για να καταλήξουν όλοι τους στο τέλος σε θέσεις σαν αυτές: «Όλες οι θρησκείες ίδιες είναι» ή «ανεξάρτητα από τις θρησκείες όλοι οι άνθρωποι λατρεύουν τον ίδιο Θεό»!!! Τι ισοπέδωση!

Βέβαια ως ένα βαθμό είχε παρατηρηθεί αυτό και με την τηλεόραση, όμως οι νέες τεχνολογίες δεν έχουν μόνο πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στη ζωή μας, αλλά και πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις. Γι’ αυτό και του διαδικτύου είναι πολύ μεγαλύτερες από της τηλεόρασης!

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εν λόγω επιστημονική έρευνα διαπίστωσε και τούτο. Ότι η άνοδος του διαδικτύου από τη δεκαετία του ’90 κι ύστερα, συνέβαλε κατά πολύ στην αύξηση των ανθρώπων που δεν θέλουν να πιστεύουν σε τίποτα!!!

Βέβαια η παρουσία της θρησκείας στο διαδίκτυο είναι πολύ μεγάλη και έντονη, όπως και της Ορθοδοξίας μας. Όμως άλλες έρευνες στις οποίες συμμετείχε και ο αναφερόμενος Καθηγητής ΜακΚιούρι έδειξαν ότι το 55% των Αμερικανών δεν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για πρόσβαση σε θρησκευτικό περιεχόμενο κι ένα 23% δηλώνει ότι το κάνει αυτό το πολύ μια φορά τον μήνα. Και επιπλέον το 75% δήλωσαν ότι ποτέ δεν μιλούν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις στα κοινωνικά μέσα.

Άραγε τι γίνεται και με τους εθισμένους στο διαδίκτυο; Αυτούς που όχι μόνο δεν έχουν πραγματικούς φίλους, αλλά δεν επικοινωνούν ούτε και με τα πρόσωπα της ίδιας της οικογένειά τους; Αυτούς που σπάνια βγαίνουν ακόμη και από τα δωμάτιά τους; Τι σκοτάδι Θεέ μου! Και μάλιστα με τη βούλα της σύγχρονης τεχνολογίας …

  *   *   *

Πως, λοιπόν, η τεχνολογία δεν μας πηγαίνει κάπου; Γιατί δεν αλλάζει τα δεδομένα της ζωής μας; Καλές είναι, παιδιά, οι γοητευτικότατες οθόνες της, αλλά όλα θέλουν μέτρο. Και σοβαρότητα. Και ωριμότητα. Όπως και κατάρτιση σε πολλά πράγματα. Τι λάθος να αφηνόμαστε απερίσκεπτοι, απροβλημάτιστοι, αλλά και χωρίς εφόδια σ’ αυτές!

                                                                                        Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[i] Βλέπ. το βιβλίο μας «Η ΠΑΡΕΑ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ»


Δημιουργία ιστοτόπου ΑΔΑΜ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ