Έχουν ιδιαίτερη δυναμική οι Θείες Γραφές. Έχουν Πνεύμα Άγιο. Είναι Θεόπνευστες. Κι άμα τα λέμε αυτά, μας παίρνουν στα φτερά τους. Μας παίρνουν τον πόνο. Τη θλίψη. Τη δυσκολία. Τη μοναξιά. Το ο,τιδήποτε.

Μας παίρνουν στα φτερά τους! Όπως μας παίρνουν στα φτερά τους και οι ακολουθίες της Εκκλησίας μας, που γίνονται στο ναό, είτε διαβάζουμε, αν μπορούμε, λίγο στο σπίτι, και προπαντός μας απογειώνει εξ ολοκλήρου η Θεία Λειτουργία …

… Εγώ πολλές φορές που δυσκολεύομαι και με το ζάχαρο και με τα βάσανα που έχω, λέω, «Παιδιά», όποιος είν’ εκεί, «διαβάστε μου λίγο Ευαγγέλιο, να φτειαχτώ»! Μιλάω Εξαρχειακά, έτσι, αλλά είναι η γλώσσα μας. «Διαβάστε μου λίγο Ευαγγέλιο, να φτειαχτώ»! Και διαβάζω δέκα σειρές, ένα κεφαλαιάκι, και μετά είν’ αλλοιώς. Αλλάζει όλο το κλίμα. Το ’χετε δει. Το ξέρετε … Και φτειάχνεται κανείς. Φτειάχνεται. Και λέει ο άλλος, «Διαβάζω το Ευαγγέλιο…».

Το Ευαγγέλιο δεν το διαβάζουμε. Μας διαβάζει! Μας ακτινογραφεί. Είδες τι ακτινογραφία μας τραβάει! Πολλές φορές διαβάζοντάς το, βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα. Πού υπολειπόμεθα, πού έχομε πλην, πού έχομε συν, και ό,τι άλλο υπάρχει. Έτσι. Το Ευαγγέλιο!

  † Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης