«Ο Τίμιος Σταυρός προ Χριστού ήταν καταδίκη, ήταν όνειδος, ήταν ατιμία, ατιμωτικό ξύλο, επάνω στο οποίο εκάρφωναν τους κακούργους για τιμωρία και απέθνησκαν.

Τώρα όμως που επάνω εκεί ετάθη, απλώθη και εσταυρώθη ο Θεάνθρωπος Κύριος, το ξύλο αυτό έγινε πια εντιμότατο, ξύλο ευλογίας, ξύλο δυνάμεως, ξύλο ισορροπίας, ξύλο σωτηρίας, ξύλο αποκαταστάσεως, ξύλο φωτίσεως και ξύλο ζωής.

Έγινε πια ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου, τα πάντα για μας. Γι' αυτό και η Εκκλησία μας τον έχει παντού και πάντοτε μπροστά»

+ Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης