ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ναι, υπάρχει κι αυτός. Ο Θείος έρωτας δηλαδή! Ο ανώτερος και ανυπέρβλητος. Ο έρωτας εκείνος που δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά η έντονη και σφοδρή μας αγάπη προς τον Θεό, ο μέγας και ιερός μας πόθος γι’ Αυτόν. Έναν έρωτα που τον θέλει πάρα πολύ από μας, που μας τον ζητά και κάνει τόσα πολλά για να τον έχει. Γιατί, όπως θα μας πουν οι Πατέρες, ο Θεός είναι η απόλυτη αγάπη, ο υπερ πάντα άλλον εραστός, το μέγα ποθούμενο, είναι ο υπέρτατος γλυκασμός και επιθυμία.

Αυτόν ακριβώς τον έρωτα τον έζησαν μεγάλες μορφές, αγιασμένες, που κατέπληξαν τους πάντες στους αιώνες για τον όντως θαυμαστό και τόσο ξεχωριστό τρόπο ζωής τους που ουσιαστικά δεν ήταν τίποτ’ άλλο, παρά η έκφραση του Θείου έρωτα απ’ τον οποία πυρπολούνταν κυριολεκτικά!

Ωστόσο αυτός ο Θείος έρωτας δεν είναι μόνο για τους μοναχούς και κάποιες μεγάλες και αγιασμένες προσωπικότητες, είναι για όλους μας. Ο Χριστός στον νέο εκείνο που τον ερώτησε τι να κάνει για να κερδίσει την αιώνια ζωή του επιβεβαίωσε τον λόγο της γραφής που λέει, πως το πρώτο είναι το «να αγαπήσεις τον Κύριο τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη δύναμή σου». Κι ο νέος αυτός δεν ήταν μοναχός, ένας απ’ το πλήθος ήταν. Επομένως είναι εντολή του Θεού που μας αφορά όλους.

Επιπλέον, όπως θα δούμε, η αγάπη μας προς τον Θεό είναι έμφυτη και γι’ αυτό εύκολη στην εφαρμογή τους. Ο δε Θεός ποικιλοτρόπως μας οδηγεί προς αυτήν.

Αυτός που διακατέχεται απ’ αυτό τον Θείο έρωτα, χαίρετε, είναι μοναδικά ευτυχισμένος, προοδεύει πνευματικά, υπερβαίνει κάθε εμπόδιο και δυσκολία (κι όλες τις δυστυχίες!), αγιάζεται, κερδίζει την Βασιλεία των Ουρανών.

Όπως λένε οι Πατέρες «αν ο Θείος έρωτας ακμάζει μέσα στην ψυχή μας, δεν θα έχουμε καιρό ούτε καν να σκεφθούμε τα πάθη». Και πως «δεν είναι δυνατό να επιτύχομε αλλιώς την κάθαρση της ψυχής, παρά μόνο με τον Θείο φόβο και έρωτα»

Όποιος διακατέχεται απ’ τον Θείο έρωτα φαίνεται και εκδηλώνεται όπως συμβαίνει και με τον σωματικό, κι επιπλέον ξεχωρίζει τόσο απ’ τον τρόπο της ζωής του όσο κι απ’ τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα.

Στ’ αλήθεια είναι μακάριος κάθε τέτοιος εραστής του Θεού, όποιος διακατέχεται απ’ τον πόθο για τον μόνο Αγαπητό, είναι εκείνο που πρέπει να επιζητούμε στη ζωή μας, το μέγα όραμά μας κι ο αγώνας μας. Είναι όντως σπουδαίος τούτος ο λόγος της Γραφής «Πλήγωσες την καρδιά μας με τον πόθο Σου» (Άσμα 2, 5)

Λοιπόν, οι Πατέρες θα μας πουν πάρα πολλά και πολύ όμορφα πράγματα γι’ αυτόν, που είναι και το καταστάλαγμα όχι μόνο της εμπειρίας τους, αλλά κι αυτό το βίωμά τους, κι επιπλέον θα μας πουν πως θα κατορθώσουμε να πληγωθούμε κι εμείς απ’ τον Θείο αυτό πόθο.

Ναι, ενσκήψαμε στα συγγράμματά τους, γνωστά ως «Πατρολογία», σταχυολογήσαμε ό,τι βρήκαμε γραμμένο σ’ αυτήν κατά το δυνατόν, το ταξινομήσαμε σε ενότητες, το χωρίσαμε σε κεφάλαια και πολλές παραγράφους, προβήκαμε σε πλήθος υπογραμμίσεων και γενικά σε ό,τι κρίναμε πρακτικό και χρήσιμο προκειμένου το κείμενο να είναι απλό, άνετο στη μελέτη και εύληπτο, ώστε καθένας μας –ακόμη δε και ο ολιγογράμματος- να χαρεί τα αναγραφόμενα, να οικοδομηθεί και να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει, τόσο χρήσιμες και απαραίτητες για τη ζωή του.                                                

Είν’ αλήθεια πως αυτό που επιχειρούμε με το βιβλίο μας αυτό, είναι να δώσουμε ένα πανόραμα της Πατερικής σοφίας στο εξεταζόμενο θέμα. Ελπίζουμε ότι ο φίλος αναγνώστης θα βρει πραγματικά χρήσιμη αυτή την προσπάθεια και θα ωφεληθεί πολύ. Κι όπως γράφει ο Αγ. Ισίδωρος Πηλουσιώτης «αν το έργο αυτό τελικά είναι καλό, ας το αποδώσει στον Θεό. Αν, όμως, του φανεί ότι είναι γραμμένο με ελλείψεις, ας συγχωρήσει την ανθρώπινη αδυναμία, που δεν μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει»…