Εκτύπωση

 Το μεγαλείο του πάθους Του (5ο)

 

Του Αγίου Ιω. Χρυσοστόμου

«Eπειδή το γεγονός είναι λυπηρό, για να μη γίνεις σκυθρωπός προσέχοντας στην αποστολή του Σταυρού, αλλά, αφού στρέψεις την προσοχή σου στη δύναμη του Εσταυρωμένου, να είσαι χαρούμενος κι ευχαριστημένος, γι’ αυτό σου φανερώνει εκεί τη δύναμή Του.

Γιατί όχι όταν ανέστησε κάποιο νεκρό, ούτε όταν διέταξε τη θάλασσα, ούτε όταν επιτίμησε τους δαίμονες, αλλ’ όταν Τον σταύρωναν, όταν Τον κάρφωναν, όταν Τον έβριζαν, όταν Τον έφτυναν, όταν Τον κακολογούσαν, όταν Τον ειρωνεύονταν, όταν όλοι τον εξευτέλιζαν, τότε μπόρεσε να πάρει με το μέρος Του την πονηρή ψυχή του ληστή.

Πρόσεχε τη δύναμή Του που φαίνεται ολοκάθαρα και από τα δύο. Συγκλόνισε τη φύση, ράγισε τις πέτρες, έκανε πιο μαλακή από το κερί την ψυχή του ληστή που ήταν πιο σκληρή από την πέτρα».

 

[Απ’ το έργο μας «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ»]